Ankara’ya taşınırken İstanbul’dan, denizden, arkadaşlarımdan, alışkanlıklarımdan uzak kalmanın tesellisini; yeni yerler görmede, yaşam biçimlerine tanık olmada ve yeni insanlar tanımada bulacağımı hayal etmiştim. Buraya geleli 5 ay oldu. Yaşadığımız bazı tatsız olaylar nedeniyle bu sürenin yarısının nasıl geçtiğini anlamadık bile. “Ankara’ya alıştın mı?” diye soranlara verecek bir yanıtım yok aslında, alışmaya niyetim yok ki baştan bu yana. Bizimkisi geçerken uğradık durumu.

Eylül ayı, okula dönüş zamanı olarak tanımlanıyor. Yaşam evlerde yeniden canlanıyor, rutin düzenine giriyor. Yeni yayın dönemleri başlıyor, hanımlar ilk bölümlerin ardından kişisel dizi takvimlerini belirliyor.  Kış hazırlıkları yapılıyor bir yandan.

İstanbul gayet nemli bir yer, görmedim ki ben hiç taze fasulyenin kurutulduğunu. Geçtiğimiz hafta Beypazarı’na yaptığımız gezi sırasında ilk kez karşılaştım. Pek çok kuru sebze meyvenin, tarhananın, eriştenin yanında onlar da vardı. Kilosu 40 TL olan da var 60 da!

Dedim ben bunu yapayım en iyisi. Sordum soruşturdum, Narince Mutfak bloğunun sahibi olan komşumdan nasıl yapıldığını öğrendim. Her fasulye kurutulmazmış ama, Kızılcahamam fasulyesi almamı söyledi. İçinde iri taneleri olmayan bir fasulye çeşidi. Çıtır çıtır, iyisine de rastladım.

Yıkama ve doğrama dışında zahmeti yok, yalnızca kuru ortamda iyi sonuç elde edebiliyorsunuz. İstanbul’da yapmaya çalışanlar olmuş, istedikleri sonucu elde edememişler. Ayrıca 1 kg fasulye kurusu elde etmek için yaklaşık 8 kg taze fasulye almanız lazım.

Haşlayıp kavurup üzerine yumurta kıran da var, sarımsaklı yoğurtla yiyen de. Bakalım kış gelsin tecrübe edip sizlerle de paylaşacağım.