Adalet Yerini Bulduğunda Bayram Edecek Gönlüm

Bayramlar eskiden güzelmiş bize, bana ve aileme yani. Çok vefalı olduğumu ve çekirdek ailem dışında akraba gezdiğimi pek söyleyemeyeceğim. Ama bayramlarda illaki ailemle olmak isterim. Bayram namazından gelen beyleri, bayramlıklarımızı giymiş ve kahvaltı sofrasını hazırlamış olarak karşılardık. Bayramlaşıp güle oynaya kahvaltı ederdik. Bir de televizyonda, o zamanlar TRT’de oyun havaları, kıvrak Türk Sanat Müziği eserleri çalardı, annemle karşılıklı geçip oynadığımız bile olurdu misafirleri beklerken. Komşu çocuklarla sokakta buluşup bayramlıklarımızı gösterirdik birbirimize. Benim gibi annesi terzi olanların lüksü vardı, her güne ayrı kıyafet giyebilirdik.

Şimdiyse ne bayram temizliği yapıyorum ne de tatlı pişiriyorum. Bayramları kabristanda, bir de hapishanede karşılıyoruz. Büyüklerimiz birer birer gitmeye başladı, bir de darbeci abimiz var. Gerçek adalet yerini bulduğunda bayram edecek gönlüm yeniden.

Geçen yıllarda olduğu gibi yine bayramın son günü ihtiyatlı olmak adına pişirdim sultan tatlısını. Görünüşü çok albenili geldi bana. Diğer yandan eşim burun kıvırıp “Nasıl görüntüsü var bunun?” dediğinde farklı bir gözle baktım. İki günlük sakalı çıkmış yüz gibi duruyor bir yandan da. Aman midenizi kaldırmayayım! Gayet lezzetli bir tatlı, haşhaşlar muzipçe çıtırdıyor. Ancak şekerpare kadar sert kıvamı olmadığından, şerbet kurabiyeleri yumuşatıyor, çok da bekletmeye gelmiyor.

 

Kaynak